Τα τελευταία χρόνια, οι αλλαγές στη Τοπική Αυτοδιοίκηση, η ενοποίηση περιοχών σε Καλλικρατικούς Δήμους και το οικονομικό περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί στη χώρα επιβάλλει την ορθολογική διαχείριση των οικονομικών πόρων καθώς και την εφαρμογή αντικειμενικών κριτηρίων απέναντι στους πολίτες. Κύρια πηγή εσόδων των Δήμων, παραμένει η είσπραξη των Δημοτικών Τελών, τέλη τα οποία υπολογίζονται με βάση την επιφάνεια του ακινήτου. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα, η πλειοψηφία των Δήμων εξακολουθούν να γενικεύουν και να εξισώνουν τα τετραγωνικά χρέωσης με αυτά της άδειας οικοδομής, τα τετραγωνικά μέτρα δηλαδή χρέωσης του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας και όχι των Δημοτικών Τελών, όπου η επιφάνεια υπολογίζεται διαφορετικά βάσει νομοθεσίας εδώ και δεκαετίες.
Εύκολα λοιπόν διαπιστώνεται ότι κατά κανόνα η επιφάνεια χρέωσης Δημοτικών Τελών που η πλειοψηφία των Δήμων βασίζονται για τη χρέωση, εξ αρχής είναι λάθος εκτιμημένη και υστερεί της πραγματικής επιφάνειας.
Ένας δεύτερος και πιο σημαντικός λόγος λιγότερων δηλωμένων τετραγωνικών μέτρων επιφάνειας χρέωσης είναι η ίδια διαδικασία μέσα από το σύστημα των δηλώσεων. Η καταχώρηση των τετραγωνικών μέτρων, γίνεται με τη κατάθεση της άδειας οικοδομής, ώστε να προχωρήσει η ηλεκτροδότηση του ακινήτου. Η διαδικασία αυτή δε μπορεί να προβλέψει την οποιαδήποτε (νόμιμη κατά κανόνα) επέκταση του κτίσματος, διότι η ηλεκτροδότηση έχει ήδη δοθεί και δεν εξαναγκάζεται ο ιδιοκτήτης να δηλώσει τα επιπλέον τετραγωνικά στο Δήμο. Γίνεται λοιπόν εύκολα κατανοητό ότι μικρά κτίσματα τα οποία ανακατασκευάστηκαν και διπλασιάστηκαν ή τριπλασιάστηκαν σε επιφάνεια, στη βάση στοιχείων του Δήμου δεν αναπροσαρμόζονται διότι έχουν ήδη παροχή ρεύματος.
Τέλος, διαπιστώνονται σημαντικές διαφορές στα δηλωμένα τετραγωνικά μέτρα χρήσης, είτε λόγω αυθαίρετων προσθηκών και μεταβολών από την αρχική άδεια κατασκευής είτε λόγω της ηλεκτροδότησης βοηθητικών κατασκευών ή επί μέρους κτισμάτων που όμως χρησιμοποιούνται και στην κύρια κατοικία και δε δηλώνονται στην ηλεκτροδότηση.
Πέρα απ’ όλα τα παραπάνω, αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν επίσης σημαντικά θέματα προς αντιμετώπιση, όπως δηλωμένες κατασκευές με μηδενικές επιφάνειες, ύπαρξη ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων χωρίς όμως παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, μεγάλο πλήθος απαλλαγμένων κατασκευών, κλπ. Στατιστικά στο σύνολο της χώρας, οι μηδενικές δηλωμένες επιφάνειες και τα απαλλαγμένα τέλη, ξεπερνούν το 20% του συνόλου, ενώ οι αυθαίρετες κατασκευές το 30%.
Οι διαφορές αυτές είναι ευνόητο ότι μπορεί να οδηγήσουν σε εντυπωσιακή αύξηση εσόδων ακόμη και στην περίπτωση που θα συνδυασθούν με μειώσεις των τιμών μονάδας χρέωσης των τελών εφαρμόζοντας έτσι δίκαιη και αντικειμενική πολιτική προς τους πολίτες.
Όλα τα παραπάνω, έχουν τεκμηριωθεί και ισχύουν όχι σε θεωρητική βάση, αλλά σε υλοποιημένα έργα με συγκεκριμένη μεθοδολογία σε Δήμους στην Ελλάδα. H Map προσφέρει ολοκληρωμένες λύσεις για τον ακριβή προσδιορισμό του εμβαδού των ακινήτων που αφορά τον υπολογισμό των Δημοτικών Τελών. Οι λύσεις έχουν αναπτυχθεί και πλήρως σήμερα εξελιχθεί, για να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες αναμόρφωσης των Δημοτικών Τελών. Η Map έχει την εμπειρία και την τεχνογνωσία υλοποίησης, έχει βεβαιωμένες Υπηρεσίες από τους Δήμους και είναι η μόνη Εταιρεία η οποία έχει εξελίξει αυτοματοποιώντας το σύνολο των εργασιών, προσφέροντας ολοκληρωμένη λύση.
Σε ότι αφορά τα αποτελέσματα που έχουν προκύψει από τα ήδη υλοποιημένα Έργα στους Δήμους που έχουν εφαρμόσει τη μεθοδολογία, ο τελικός προσδιορισμός υπέδειξε υπερδιπλάσιες επιφάνειες χρέωσης, οι οποίες δε χρεώνονταν και οδήγησαν σε πάγια ετήσια αύξηση των εσόδων των Δήμων.